Pedagoglar bebeklerle göz teması kurmanın, konuşmanın, dokunmanın onların duygusal ve sosyal ilişki kurabilme becerilerinin gelişmesine yardımcı olduğunu söylüyor.
Düşünme becerilerinin ilk adımlarının atıldığı okul öncesi dönemdeki, anne-çocuk ilişkisi ile aile tutumları büyük önem taşır. İhtiyaçları doğru bir şekilde anlaşılmaya başlanan bebek, bu dönemde davranış ve çözüm arasındaki bağlantıyı da kurmaya başlar. Çocuklarının davranışlarını okumakta zorlanan ya da farklı mesajları veren ebeveynler, çocuklarının problem çözme becerilerinin geliştirmesine engel olduklarını fark edemeyebilir. Oyun kurma becerisi ile hayal dünyası genişleyen çocuk, kendi düşünme yapısını da inşa etmeye başlar; kendine has fikirler geliştirerek, yaratıcılığını keşfeder. Bütün bu oyunlar içerisinde, çocuğun kavram gelişimi de hızla ilerler.
Çocuk ile kurulan iletişim yöntemlerinin; destekleyici, düşündürücü ve çözüm oluşturacak yönde olmasının çocuğun gelişimine yardımcı olur.
Çocukların sevdiği aktivitelere ilgi göstermeleri, onlara dikkati sürdürme becerisi ile farklı durumlarda yeni çözüm yöntemleri oluşturma deneyimi kazandırır. Bütün bunlar, çocuğun; problem çözme, analiz-sentez ve muhakeme becerisinin gelişmesine yardımcı olur. Okul yıllarındaki eğitimde ise öğrenci ve öğretmen arasındaki etkileşimin azlığı, öğretimin kalitesini olumsuz yönde etkiler. Eğitim sürecinde; öğrenmenin gerçek amacının, ‘düşünmeyi öğrenmek’ olduğu çocuklara aktarılmalıdır. Çocuklar ‘öğretimi’ ‘başkalarının vereceği bir iş’ olarak görmeye başladıkları andan itibaren, sadece öğrenme konusunda değil, bireysel sorumlulukları almakta da isteksizleşir. Ödev sorumluluğunun yerine getirilmesinde isteksizlik yaşayan çocuğun, öğrenmeye karşı da performansı giderek düşer.
Sosyalleşmede önemli noktalar:
Akranları ile kurdukları ilişki içerisinde rekabet etmeyi, kaygı yaratan durumlarla baş etmeyi öğrenirler. Sosyal becerilerinin gelişebilmesi için bu tür ilişkilere ihtiyaçları vardır. Yaşından daha büyük kişilerle ilişki kurmak, ihtiyaçlarının anlaşılması ve ilişkinin kolaylaşmasını sağlar. Kendi yaşından küçüklerle ilişki kurmayı tercih eden çocukların ise oyunları kontrol etme eğiliminin yoğun olduğu gözlenmektedir.
Bebeğimiz ile göz teması kurma, konuşmak, dokunmak zamanında ve doğru rahatlatabilmek duygusal ve sosyal ilşki kurabilme becerilerinin gelişmesine yardımcı olacaktır.
Sosyal ilişki kurabilme becerileri aile içinde bireyleri örnek alarak oluşturulur. İlk çocukluk döneminin en güçlü öğrenme şekli olan taklit etme sosyalleşmede daha da önem kazanır. Çocuğun işbirliği yapması onunla kuracağınız olumlu ve yakın ilişki ile gerçekleşebilir.
İletişim için tavsiyeler
Teşekkür etmek, özür dilemek, lütfen demek gibi uygun davranış örneklerini öğretmek ve örnek olmak, başkalarının haklarına saygı göstermek.
Olumlu sosyal davranışları övmek ve pekiştirmek için destek olmak.
Paylaşmak, başkalarının ihtiyaçlarına ilgi göstermek ve işbirliği yapabilmek.
Olumsuz durumlarda kızgınlıkla başa çıkabilmek, başkalarının haklarını bilmesi ve korumayı öğrenmesi.
Öğretilmek istenen sosyal becerinin kazandırılmasında çocuğun model alacağı durum ve kişinin, sevilen bir figür olmasına dikkat edilmeli.